Medas de is nòminis de is partis de su corpus in sardu assibillant a cussus in italianu e in atras lìnguas romanzas: pei, manu, brutzu, schina, fronti, genugu, etc., ma si nd’agatat puru atras chi tenint nòminis prus curiosus. Pentzeus po ndi nai una, a sa mola de su tzugu: …
LeggiFatu-fatu unu fueddu in sardu: coloris!
Dònnia lìngua tenit una manera sua de donai su nòmini a is coloris, cunfroma a sa cultura chi depit trasmiti. Is lìnguas difatis faint sa manera de connosci su mundu e chini connoscit su linguisticamenti su mundu in d-una certa manera, at a arraxonai cun cussa idea. Po donai unu esèmpiu, …
LeggiFatu-fatu unu fueddu in sardu: tempus malu
No si intendit atra cosa custas diis de sa genti: “Est tempus malu!” Seus in s’ierru, duncas gei ddi dexit puru chi fatzat frius e siat tempus malu, e po custa borta eus a chistionai de is fueddus de custu argumentu. Inghitzeus de frius: est in italianu “freddo”, de su …
LeggiFatu-fatu unu fueddu in sardu: Pitzialla
Su fueddu pitzialla, chi currispundit a a s’italianu “minuzzaglia”, inditat incorraddeddus pitius de cosa (pani, linna, terra e atra cosa) opuru cosa pitichedda o de pagu contu. Su sufissu –alla est comunu a totu is fueddus chi chistionant de cositedda pitica (arrogalla, pitzialla, finialla, puspusalla) o de genti o cosa …
Leggi