Home / Rubriche / Fueddus e crosidadis / Fatu-fatu unu fueddu in sardu: Partis de su corpus

Fatu-fatu unu fueddu in sardu: Partis de su corpus

Medas de is nòminis de is partis de su corpus in sardu assibillant a cussus in italianu e in atras lìnguas romanzas: pei, manu, brutzu, schina, fronti, genugu, etc., ma si nd’agatat puru atras chi tenint nòminis prus curiosus.

Pentzeus po ndi nai una, a sa mola de su tzugu: cussus duus ossixeddus (in italianu difatis is nòminis funt duus: l’atlante e l’epistrofeo) chi permitint a sa conca de furriai (cumenti a una mola). Est beni connotu su frastimu “Sa mola de su tzugu seghis!”.
Poi teneus sa crai de su coddu, chi in italianu est “la clavicola”. Su nòmini in sardu arregordat su de sa crai de su muru, fortzis poita s’assimbillant de bisura. Sa pipia de s’ogu in itl. est “la pupilla”). Pipia, chi in italianu bolit nai “bambina”, benit de su lat.. pupilla, propr. dim. de pupa ‘bàmbula, pipia”, poita ca in sa pipia si ddui biit riflètia s’imàgini pitichedda de su chi unu castiat.
Su covecu de s’ogu (literali, in itl. “il coperchio dell’occhio”, la palpebra); su brutzu de su pei (itl. “la caviglia”), pighendi in prèstidu su brutzu (su de sa manu), nci ddu calaus a bàsciu. Sa serra de sa camba est “lo stinco”. Cun grandu probabilidadi serra est arriferiu a sa forma de s’ossu chi arregordat cussa de su cùcuru. S’arrodedda de su genugu est “la rotula”.
In sardu nci teneus unu false friend* puru: is cillus chi no funt “le ciglia” (in srd. Prabaristas), ma “le sopracciglia”.
E poi nc’est issu, su prus togu: s ’ossu arrabiosu. In italianu ddi nant “il malleolo”, ma s’arrichesa de sinnificau chi tenit su fueddu in sardu est foras de contu. Chi no ddu cumprendeis ligendi, provai a nci ddu scudi a calincunu logu…

* is false friends (ingresu = amigus frassus), in linguìstica funt cussus fueddus, de duas lìnguas diversas, chi s’assimbillant ma no tenint su pròpiu sinnificau.

Bibliografia:
Mario Puddu, Ditz LCS Ditzionàriu de sa Limba e de sa Cultura Sarda, Condaghes 2000
Pili Giuseppe, Su corpus, sa personi, Condaghes, 2006

arte uomo vitruviano LEONARDO DA VINCI